چرا بعضی از زنان در رابطه جنسی به ارگاسم نمی رسند؟

اختلال ارگاسمی زنان یا آنورگاسمی به ناتوانی در رسیدن به ارگاسم، پس از تحریک جنسی کافی اشاره دارد که از انواع کژکاری جنسی می باشد. در واقع افراد مبتلا به این اختلال جنسی توانایی لازم برای رسیدن به اوج لذت جنسی را ندارند. این موضوع باعث می شود فرد از زندگی جنسی خود رضایت کامل نداشته و به پریشانی مبتلا شود. اختلال ارگاسمی یکی از شایع ترین مشکلات جنسی در زنان است و تعداد قابل توجهی از زنان به آن مبتلا هستند.

علت اختلال ارگاسم در زنان

اختلال ارگاسم جنسی زنان، میتواند به دلیل شرایط پزشکی پس زمینه ای مانند دیابت یا فشار خون به وجود آمده باشد. همچنین خشم و عصبانیت، عفونت در ناحیه اندام تناسلی و یا واکنش (حساسیت) به وسایل جلوگیری از بارداری میتواند باعث این اختلال گردد. داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، مشکلات گوارشی یا اضطراب و استرس و نیز سرطان تجویز میشوند می توانند باعث بروز این اختلال شوند.

همچنین گاهی این اختلال به عوامل فیزیولوژیکی مرتبط می شود. برخی از این عوامل عبارتند از: پیش نوازی غیر کافی یا غیر موثر قبل از برقراری رابطه جنسی از سوی مرد، افسردگی، ضعف در اعتماد بنفس، سوء استفاده جنسی، داشتن احساس گناه یا شرم از رابطه جنسی، ترس از بارداری، اضطراب، استرس و خستگی.

انواع اختلال ارگاسم

اختلال کنشی ارگاسم در زنان به صورت بی ارگاسمی یا آنورگاسمی وجود دارد که مشخص کننده ناتوانی فرد در رسیدن به ارگاسم است.

اختلال آنورگاسمی به چند شکل رخ میدهد

آنورگاسمی اولیه: این وضعیت به معنای آن است که زن هرگز ارگاسم را تجربه نکرده است.

آنورگاسمی ثانویه: این وضعیت به معنای آن است که زن قبلاً ارگاسم را تجربه کرده اما اکنون در رسیدن به آن دچار مشکل شده است.

آنورگاسمی موقعیتی: این وضعیت به معنای آن است که زن تنها در موقعیت های خاصی میتواند ارگاسم را تجربه کند. این عارضه در زنان بسیار شایع است. در واقع، حدود ۸۰ درصد زنان تنها در نتیجه تحریک کلیتوریس، ارگاسم را تجربه می کنند.

آنورگاسمی عمومی: این وضعیت به معنای آن است که زن در هیچ موقعیتی نمیتواند به ارگاسم برسد.

درمان ارگاسم در زنان

مهمترین قدم برای داشتن ارگاسم و درمان مشکل ارگاسم در زنان، افزایش میزان دو فاکتور تنش و آرامش به صورت متعادل در هنگام برقراری رابطه جنسی میباشد. نوع تنشی که به زنان کمک میکند تا به ارگاسم برسند تنش عضلانی است.

برخی از زنان به اشتباه فکر میکنند که چون آرامش در هنگام رابطه جنسی مهم است پس باید فقط در آرامش دراز بکشند و هیچ واکنشی از خودشان نشان ندهند. اما آنچه که به اثبات رسیده است این است که داشتن تنش عضلانی اغلب برای به ارگاسم رسیدن امری الزامی است. بهتر است زنان یاد بگیرند که برای به ارگاسم رسیدن به مقدار متوسط و متعادلی از تنش عضلانی در ساق پا، پا، شکم و باسن نیاز دارند.

الف) در چنین مواردی که یک اختلال ممکن است منشاء روانی یا فیزیولوژیکی داشته باشد، پیش از هر اقدامی باید فرد مورد نظر تحت نظر پزشک قرار گرفته تا از سلامت جسمانی او اطمینان حاصل گردد.

ب) فرد مورد نظر باید از حیث دیگر اختلالات روانی، مورد مصاحبه تشخیصی قرار گیرد، چه بسا اختلال مذکور ناشی از یک بیماری روانی دیگر مانند افسردگی باشد.

ج) اختلالات جنسی معمولاً ناشی از ناهماهنگی و یا مشکلات روابط زناشویی و عاطفی میان همسران هستند، بنابراین درمان این اختلالات ممکن است زیر مجموعه ای از زوج درمانی باشد.

د) ناآگاهی از مسائل جنسی یکی از علل این گونه اختلالات می باشد که آموزش مسائل جنسی و آشنایی با دستگاه تناسلی و شیوه کار آن، بخشی از درمان می باشد.

ه) آنورگاسمی یا مشکل ارگاسم در زنان اگر تحت تأثیر استفاده از داروها ایجاد شده باشد، قطع این داروها باید تحت نظارت پزشک صورت گیرد.

شیوه درمان

1.ریلکسیشن برای درمان مشکل ارگاسم در زنان

انجام تمرینات ریلکسیشن پیش از برقراری رابطه جنسی می تواند در ایجاد آمادگی بدنی و کاهش اضطراب بسیار موثر باشد.

۲. حساسیت زدایی منظم برای درمان آنورگاسمی

با توجه به اینکه منشاء اینگونه اختلالات جنسی معمولاً ترس یا اضطراب میباشد، با استفاده از این شیوه میتوان در گذر زمان مشکل را برطرف نمود. برای این کار میتوان مراحل زیر را طی کرد.

الف) مرحله اول، ترک نزدیکی تا زمان درمان کامل میباشد. در این مرحله مرد فقط میتواند به شیوه های غیر دخول، ارگاسم و لذت جنسی را تجربه نماید.

ب) در مرحله بعد زوجین باید توسط مشاور و یا مطالعه و یا... اطلاعات و آگاهی های جنسی و همچنین آگاهی های فیزیولوژیایی از اندام های جنسی خود و جنس مخالف را افزایش دهند، این کار ممکن است با توضیح و تشریح تصاویر آناتومی پزشکی و همچنین مطالعه کتب آموزش مسائل جنسی صورت بگیرد.

ج) در مرحله سوم روابط غیر دخولی زوجین آغاز می گردد، در این مرحله زوجین فقط اجازه معاشقه، لمس، بوسیدن و نوازش مناطق غیر جنسی بدن را دارند و فقط ارتباط کلی بدنی، کلامی و چشمی برقرار خواهد شد. این مرحله باید آنقدر تکرار بشود که زن بتواند انجام این مرحله را بدون هیچ گونه اضطراب و ترسی تحمل نموده و لذت ببرد.

د) مرحله چهارم، لمس، بوسیدن و نوازش مناطق جنسی بدن زن می باشد، در این مرحله نیز نباید دخول صورت بگیرد، زوجین با لمس و نوازش نقاط تحریک کننده جنسی، خصوصاً آلت تناسلی، وارد فاز تحریک شدید جنسی می شوند؛ این مرحله نیز باید آنقدر تکرار بشود که زن بتواند به راحتی تحریکات جنسی ناشی از نوازش آلت تناسلی را تحمل کرده و لذت ببرد. زوجین می توانند تا زمانی که در این مرحله هستند، ارگاسم را به صورت غیر دخولی تجربه نمایند.

ه) مرحله نهایی زمانی آغاز می گردد که زن از قرار گرفتن در معرض معاشقه و نوازشهای مناطق غیر جنسی و سپس مناطق جنسی توسط شوهر، بدون هراس و اضطراب لذت ببرد و خواستار ادامه رابطه و دخول باشد. در این صورت دخول صورت خواهد گرفت.