بهترین عسل، نوعی است که این ویژگی‌های را داشته باشد: سرخ‌رنگ، شفاف، ‌غلیظ، خوش‌بو، خوش‌طعم و بدون موم، که وقتی مقداری از آن را با انگشت بردارند، تار ببندد. هرچه عسل کهنه‌ تر شود، طبع آن نیز گرم‌تر می‌شود. عسل به‌ عنوان منضج و دافع بلغم لزج و رطوبات از عمق بدن و سر، و رساننده قوای داروها به بدن شناخته می‌شود. استفاده از عسل در درمان و پیشگیری از انسداد عروقی، سنگ‌های کلیه و کیسه صفرا، بیماری‌های مجرای ادراری و... نیز مفید است.

عسل، معده و دستگاه گوارش را تقویت می‌کند و اشتها را برمی‌انگیزد، و به همین دلیل برای درمان بیماری‌ها و زخم‌های روده موثر است و نقش موثری در درمان بیماری‌های کبد و طحال دارد. عسل، مواد زاید تجمع‌یافته در مغز را پاک‌سازی می‌کند و بنابراین در درمان بیماری‌هایی که بر اثر تجمع این مواد به‌وجود می‌آیند (مثل فلج و بی‌حسی اندام‌ها) موثر است.

غرغره کردن آب و عسل، زخم‌های دهانی و لوزه‌ها را نیز از بین می‌برد. حتی شستن دهان با سرکه و عسل، و مالیدن آن به لثه، باعث تقویت لثه می‌شود و به تشکیل بافت جدید در لثه آسیب‌دیده کمک می‌کند.

 

 

این خبر برای شما مفید بود؟
بر اساس رای ۱۶ نفر از بازدیدکنندگان
با دوستان خود به اشتراک بگذارید: